kendime iltifatlar

  Bugun yani biraz once yatmadan, odamda ki hafif daginikligi topliyim dedim. Birden elime hatira dolu bi naylon poset gecti ve atamadim. Hatiralara pek duskun degilimdir Bu benim icin beklenmedik bir olaydi ve kendime icten bir sekilde 'ne sevimlisin dedim. Kendimi sevmek ve gercek bir iltifati gercekten kendime soylemis olmak bana cok iyi geldi. Erkek arkadasimin bana prenses demesinden daha iyi hemde. Cunku gercegi kastedip etmedigini bilemem ve onu sevsemde ona cok guvenemiyorum. Cunku gercek nedir bilmeyen biri. Peki o halde niye mi onu seviyorum. Sevgi boyle bir sey iste. Daha sonra yerde supurulmesi gereken bir kac kucuk parca gozume ilisti odami toplarken. 'Bunlar niye mi burda yarin supurmek icin' dedim. Yatarken etrafta daginik bir seylerin olmasini istemem ve kendimi bu sekilde guldurmeye calisip olayi kendim icin hafifletince bunu da cok hos buldum ve yine guldum. Demek ki bir insan kendine ciddi iltifat ederse, bu pozitif enerji olusturuyo. Aynanin karisisina gecip bu gun cok guzelsin demeyi rituel haline getirmis olmak digil soz ettigim. O işe yariyomu bilmem. Ama psikolojimi duzeltmek icin kendime yardim etmem ise yariyo:)