19 Ocak 2015 Pazartesi
ne kadar zorsun bazen
Kosmak istedim hem de oyle hizliki. Cidden kossam sana, yorulmazdim. Yorulsam katlanirdim. Ama bana cektirdigin acilar oyle yikmisti ki beni, oyle acimistim ki ben, kosamadim. Dondugum de orda bir yerlerde olman hala benimle konusuyor olman cok iyiydi. Emin ol bir cok seyden daha iyiydi. Bir yandan gitmeye calisirken bir yandan oyle yalvardimki icimden ben gitmek istesem de sen birakma beni diye. Bir seyler soyle de biraz daha kalayim diye. Ama demedin. Oyle kirdin ki beni, ben hic diyemedim zaten. Acim oyle buyudu ki icimde, cikarip sana anlatamadim. Hem nasil anlatsaydim ki. Yarina uyanmak icin bir nedeni olmamak, en ufak seye aglamak nasil anlatilir ki. Gece annesini kaybetmis cocuk gibi durmadan uyandigimi sana nasil anlatabilirim. Nasil soylerim. Cunku aldatilan kadin bakmamali kendini aldatanin yuzune dedim. Simdi sana ben `Fake oldugunu anlamadim ki nerden bilebilirdim ki mahfoldum yikildim gorunce' diyemedim sana. Demek istemiyorum. Eger yapabilirsem ben yok olcam hayatindan. Yapmamaliydin bunu bana. Bu kadar acitman belimi buktu. Seninle bir seydim en azindan. Simdi yaptiklarinla hiclige surdun beni..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder