uygulamali kisisel gelisim I

  Sayesinde su an bunu yasiyorum. Bir yandan kahvemi yudumlarken bir yandan cift psikolojisi hakkinda yazilmis bi kitap okuyorum. Elindekiyle yetinmekten bahseden, bir problemle karsilasinca sucu ona yuklemekten cok, neden uzuldugumuzu bulmamizi isteyen bir kitap. Kitabi okurken sanki her sey gulluk gulistanlik olcakmis gibi geliyor. Ona bu gun gelemem dedim. Cunku benimle konusmamak icin bir suru bahane uydurmustu. Ama o kitabi okuyunca ordaki adamin sevgilisini saldirgan bulmasi gibi, belki beni saldirgan bulmustur dedim. Ozur dilemek icin geri dondum. Bana en son soyledigi soz gelsen de gelmesen de faretmez oldu. Gercekten ben yokken bunun nasil bir fark olusturabilecegini ona gostermek icin o cildirana kadar yanina gitmemeliyim. Kitaptaki kadin adami birakmadan, o beni birakti. Simdi kitaptaki adamin dusunduklerini ve yazarin tavsiyelerini okuyorum. Kitaba gore bencil olmamam gerekiyor.  Ayrica catismalari, kendimi tanimak icin kullanmam gerektigi yaziyor. Ama ben tek basina kahvalti eden adamla ayni fikirde oldugumu dusunuyorum. Her sey ayni devam edecekse gelismek neye yarar?  ( kitapta iliskisi olan bir adama bilmedigi bir yerden e-mailler geliyor. Bu e-mailler de iliskiler hakkinda tavsiye veren yazilardan olusuyor.)